Sigrid van Iersel: hoe moeilijker het land, hoe mooier het verhaal

We zaten in rammelende bussen vol rochelende mensen, we kwamen onverwacht in een massaal gevecht van boze burgers terecht en zaten dagenlang opgesloten in een smoezelige hotelkamer vanwege dysenterie. Onze reis door India geldt niet echt als het schoolvoorbeeld van Quality of Life

De meeste mensen die ik over deze reis vertelde, begrepen er dan ook niets van. Waarom zou je dit soort groezelige oorden opzoeken als je via een all inclusive een prima vakantie beleeft? En waarom zou je het onbekende uitkiezen als je via google maps, trip advisor en reviews van hotels, campings en restaurants precies kunt uitvinden wat je te wachten staat?

Nou verlang ik niet terug naar al het stof, de tongverbrandende curryschotels en de onnoemelijke viezigheid. De riskjarijders die je nog geen 100 meter alleen lieten wandelen, mis ik al evenmin. Net als de ranzige bedden, de bungelende stroomdraden in de open-lucht-douches en de smog.

Ondefinieerbare gerechten

Maar ik schoot wel vergenoegd in de lach bij het lezen van het boek Universele Reisgids voor Moeilijke landen van Jelle Brandt Corstius. Hij beschrijft daarin met veel zwier allerlei landen waar alleen al het oversteken van een straat een levensbedreigende gebeurtenis is. Hoe herkenbaar.

In dit boek geeft Jelle Brandt Corstius allerlei tips, bijvoorbeeld hoe je je staande houdt in treurige oorden zonder fatsoenlijke voedselvoorziening. Heerlijk om te lezen vanuit de leunstoel. Maar het leukst is nog wel de passage over de mannetjes: kerels met een onduidelijke status die op de gekste plaatsen opduiken. Ze bemoeien zich ongevraagd overal mee en hebben ons menigmaal op onnavolgbare wijze verder geholpen.

Na het lezen van dit boek weet ik dat deze mannetjes zich in alle Moeilijke Landen ophouden. En dat stelt me gerust.

Leukste tafeltje

Als je eenmaal door een Moeilijk Land gereisd hebt, schept dat meteen een band met alle anderen die dat ook gedaan hebben. Maar dan is er nog steeds deze ene onbeantwoorde vraag: waarom toch die narigheid opzoeken als je ook op de Canarische Eilanden in de zon kunt liggen?

Jelle Brandt Corstius had daar zelf ook zijn twijfels over. Als hij bij het filmen van zijn Ruslandserie weer eens in een godvergeten oord was beland, besprak hij dat met zijn regisseur. Die sprak altijd deze bemoedigende woorden: “Vergeet niet: als wij oud zijn, zitten wij aan het leukste tafeltje in het bejaardenhuis.”

En zo is het. We willen dingen meemaken zodat we wat te vertellen hebben. Onuitwisbare ervaringen die je het gevoel geven  dat je echt leeft. De overweldigend mooie paleizen in Rajasthan, maar ook de moeilijkheden om daar naar toe te reizen: samen tellen ze op tot iets waardevols.

24-uurs-opera

India is een 24-uurs-opera, die in al zijn heftigheid enorme indruk heeft gemaakt. Het heeft mijn blik op de wereld grondig veranderd en intensiever gemaakt.

Daarvoor moet je wel op avontuur. Dat betekent dat je niet bang moet zijn voor verstoringen en blokkades. Die leveren immers de mooiste verhalen op.

 

Over de auteur
Sigrid van Iersel is een verhalenmaker met een journalistieke achtergrond, die de kracht van storytelling en creatief denken aan elkaar knoopt voor een hogere kwaliteit van leven. Als bedenker en uitvoerder van verhaalconcepten helpt ze publieke organisaties en maatschappelijke instellingen om mensen te raken en in beweging te brengen bij veranderingen. Ze is (mede-) auteur van het boek Lenig Denken (over creatieve denktechnieken) en Toverballen voor het Brein (over het gebruik van de kracht van verhalen in teksten).

You may also like...

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Secured By miniOrange